Próba do spektaklu "Podopieczni" (zdjęcia)

Elfriede Jelinek napisała Podopiecznych w 2012 roku zainspirowana okupacją wiedeńskiego kościoła Votivkirche przez grupę imigrantów znużonych wielomiesięcznym oczekiwaniem na decyzje o przyznaniu im prawa pobytu w Austrii. Święte prawo „azylu świątyni” nie uchroniło ich przed wydaleniem z kościoła, potem z kraju i z Europy.

Nikt wtedy nie przypuszczał, nawet sama Jelinek pewnie też nie, że kilka lat później problem migracji rozleje się w takiej skali na całą Europę i według wielu zagrozi jej podstawom. Kiedy latem podejmowaliśmy decyzję o wystawieniu tego tekstu, także nie przeczuwaliśmy tak dynamicznego i w wielu objawach tragicznego w skutkach rozwoju sytuacji. Choć nasza polska rzeczywistość nie dostarczyła nam jeszcze – na szczęście albo wręcz odwrotnie – prawie żadnych konkretnych wydarzeń z tym związanych, mimo to mamy już wyrobioną opinię na temat zagrożenia, jakie uchodźcy stanowią dla nas i naszych wolności. Coraz bardziej powszechna (a nawet obowiązująca?) wydaje się taktyka odwracania oczu od problemu, ograniczenia empatii i zapisanej w religii współodpowiedzialności za bliźniego – ograniczenia jej do „naszych” bliźnich, odmawiania uchodźcom praw, a czasem nawet statusu istot ludzkich.

Jelinek, a my za nią, proponuje spojrzenie odwrotne. Może ta „inwazja obcych” to szansa dokładniejszego przyjrzenia się nam samym i wartościom, jakie wyznajemy i jakie podobno współtworzą naszą rzeczywistość. Bo – cytując Jelinek – „może one (te wartości) też chciałyby wznieść się wyżej, nim nas przygniotą”. Może to zwiastun końca znanego nam świata i wezwanie do podjęcia trudu duchowej i cywilizacyjnej przemiany.

Jak się dowiedzieliśmy od działu promocji Narodowego Teatru Starego w spektaklu tym wystąpi Krzysztof Globisz.

Przypomnijmy, że znakomity aktor wraca do zdrowia po udarze, którego doznał w lipcu 2014 roku. Przechodzi proces rehabilitacji, która wyciąga aktora z procesu afazji, czyli utraty mowy

Spektakl to rzecz o uchodźcach, którzy w oczekiwaniu na pomoc schronili się w jednym z opustoszałych wiedeńskich kościołów. - To próba poszukania jeszcze jednego sposobu opowiadania o ludzkim cierpieniu

Premiera sztuki w sobotę, 9 kwietnia, o godz. 19.15.

Obsada: Iwona Budner, Aldona Grochal, Ewa Kaim, Urszula Kiebzak, Ewa Kolasińska, Katarzyna Krzanowska, Marta Nieradkiewicz, Jaśmina Polak, Marta Ścisłowicz, Bartosz Bielenia, Szymon Czacki, Roman Gancarczyk, Krzysztof Globisz, Zygmunt Józefczak, Zbigniew W. Kaleta, Patryk Kulik (PWST), Jan Peszek, Krzysztof Zawadzki.

muzycy: Paulina Owczarek, Sebastian Mac, Tomasz Chołoniewski, Rafał Mazur,
przekład - Karolina Bikont
reżyseria i adaptacja - Paweł Miśkiewicz
dramaturgia i adaptacja - Joanna Bednarczyk
scenografia - Barbara Hanicka
muzyka - Rafał Mazur
światło - Marek Kozakiewicz
choreografia - Maćko Prusak
Inspicjent/sufler - Iwona Gołębiowska

Tomasz Cichocki i materiały promocyjne Narodowego Starego Teatru