Zmarł ppłk. prof. dr. hab. Wojciech Narębski

- Odszedł człowiek, który stał się ikoną patriotyzmu i najwyższych zasad. Świadek i uczestnik niemal 100 lat historii naszej Ojczyzny i Europy. Człowiek ogromnego serca oddanego polskiej niepodległości, nauce i drugiemu człowiekowi. W najbliższą sobotę po raz ostatni podążymy wspólną drogą ze śp. ppłk. prof. dr. hab. Wojciechem Narębskim. Wspólnie złóżmy hołd temu wyjątkowemu człowiekowi – mówi wojewoda małopolski Łukasz Kmita.

Uroczystości pogrzebowe śp. ppłk. prof. dr. hab. Wojciecha Narębskiego będą miały charakter państwowy i zaplanowane zostały na 11 lutego 2023 r. Z wnioskiem o taki charakter uroczystości wystąpił do premiera Mateusza Morawieckiego wojewoda małopolski Łukasz Kmita.

Rozpocznie je msza święta żałobna o godz. 10.00, w kolegiacie św. Anny w Krakowie. Eucharystii przewodniczyć będzie metropolita krakowski arcybiskup Marek Jędraszewski.
Następnie na cmentarzu w Grębałowie nastąpi odprowadzenie Zmarłego na miejsce wiecznego spoczynku.

- Był ostatnim żyjącym, mieszkającym w Krakowie uczestnikiem walk w bitwie pod Monte Casino. Opiekunem słynnego niedźwiedzia Wojtka. Zaangażowanym w krzewienie wiedzy o wydarzeniach historycznych wśród młodego pokolenia. To zadanie – świadczenia o minionych wydarzeniach, które zmieniały oblicze Polski i Europy – przyjął jako misję, którą realizował niemal do ostatnich swoich dni. Jego odejście to niepowetowana strata – dodaje wojewoda.


Śp. Wojciech Narębski urodził się w 1925 r. we Włocławku. Pierwsze lata życia spędził w Wilnie. Jako nastolatek zaangażowany w konspirację antysowiecką. Aresztowany i uwięziony w Łukiszkach, a następnie w mieście Gorki. Zwolniony z sowieckiego więzienia po podpisaniu układu Sikorski-Majski dołączył do armii gen. Andersa. Jako dziewiętnastolatek uczestniczył w bitwie pod Monte Casino, transportując pod ostrzałem niemieckim skrzynie z pociskami artyleryjskimi dla polskich żołnierzy.
Po wojnie skupił się na karierze akademickiej. Od 1965 r. pracownik Muzeum Ziemi PAN w Krakowie. Uczestnik pierwszej powojennej wyprawy na Spitsbergen. Badacz, naukowiec, wreszcie społecznik i aktywny kombatant przybliżający historię 2 Korpusu. Profesor nadzwyczajny (od 1973) i zwyczajny (1986). Uznany geochemik, mineralog i petrolog. Aktywny działacz Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego.
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości, Krzyżem Armii Krajowej, Medalem Wojska, Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino, Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych, Gwiazdą za Wojnę 1939-1945 (Wielka Brytania), Gwiazdą Italii (Wielka Brytania), Medalem Obrony (Wielka Brytania), Medalem Wojny 1939-1945 (Wielka Brytania), Orderem Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy).

Foto: archiwum rodzinne

źródło: Małopolski Urząd Wojewódzki w Krakowie