"Budujmy na fundamencie Dekalogu i przykazaniu miłości!". Pasterka w Katedrze na Wawelu (zdjęcia)

Na początku homilii, arcybiskup zaznaczył, że wiele spotkań przy wigilijnym stole naznaczonych było rysą smutku z powodu śmierci najbliższych. Wspominając zmarłych w Karwinie górników, zacytował fragment „Kolędy dla Nieobecnych”:

„Przyjdź tu do nas i z nami trwaj. (…)
Daj nam wiarę, że to ma sens. (…)
Przyjdź na świat,
By wyrównać rachunki strat.
Żeby zająć wśród nas,
Puste miejsce przy stole. (…)
A nadzieja znów wstąpi w nas,
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie”.

Odniósł się również do pustych miejsc, jakie zostały w polskich domach po klęskach powstania listopadowego i styczniowego, kiedy zaborcy zesłali na Syberię dziesiątki tysięcy Polaków. Ilustracją tych wydarzeń stał się obraz Jacka Malczewskiego „Wigilia na Syberii” z 1892 roku. W 1903 roku, Stanisław Wyspiański, w sztuce „Wyzwolenie”, włożył w usta Konrada błagalną modlitwę do Boga:

„Byś zwiódł z wędrówki długiej
mój naród do Wszechmocy!
Byś dał, co mają inni,
gdy przyjdziesz jako Dziecię tej nocy.
Bożego narodzenia
ta noc jest dla nas święta.
Niech idą w zapomnienia
niewoli gnuśne pęta.”

Metropolita odwołał się do „Orędzia do Duchowieństwa i Wiernych”, które 10 grudnia 1918 roku napisali polscy biskupi. W pierwszym akapicie dziękowali Bogu za odzyskaną wolność. W dalszej części, kierując swoje słowa do rodaków, wyjaśniali, że ich głównym celem jest duchowa odnowa Ojczyzny. Hierarchowie zwracali uwagę na konieczność odbudowy Polski na fundamencie Chrystusa i Jego Ewangelii, zachowanie tradycji katolickiej, odrzucenie zasad głoszonych przez rewolucję bolszewicką i zastąpienie ich Dekalogiem oraz przykazaniami miłości, a także konieczność rządów opartych na sprawiedliwości społecznej, wezwanie do narodowej jedności i oddanie się Maryi.

– Dzisiaj także rozumiemy konieczność budowania ładu Rzeczypospolitej na fundamencie Dekalogu, wspieranego przykazaniami miłości Boga i bliźniego (…) Bez tego nie będzie sprawiedliwej ani w pełni wolnej Polski (…) Bez jedności naszego narodu, opartej na prawdzie i miłości, staniemy się po raz kolejny, łatwym łupem dla silniejszych od nas. Nie daj Boże, by miała się powtórzyć historia ostatnich dekad XVIII wieku!

Joanna Folfasińska, zdj. Joanna Adamik Archidiecezja Krakowska

źródło: opr. s/