Na Grzegórzkach odnawiane są kanały ściekowe

W pracach wykorzystuje się najpopularniejszą z obecnie stosowanych renowacyjnych metod bezwykopowych – CIPP (ang. Cured in Place Pipe ; pol. rura utwardzana na miejscu). Jest to przedsięwzięcie o niespotykanej dotąd na świecie skali – dotychczas tego typu instalacji z sukcesem nie przeprowadziła żadna inna firma.

W ramach realizowanego przez Wodociągi Krakowskie projektu pn. „Gospodarka wodno-ściekowa w Krakowie – Etap V” mieści się zadanie polegające na remoncie trzech nitek syfonu pod Wisłą. Każda z nich ma 277 m długości. Syfon znajduje się pod korytem Wisły na wysokości stopnia wodnego Dąbie. Łączy lewobrzeżną część zlewni kanalizacyjnej miasta z oczyszczalnią ścieków Płaszów. Kanały posadowione są na głębokości 7–8 m pod lustrem wody, a równocześnie zaledwie 1 m pod dnem rzeki.

Przeprowadzono już z sukcesem renowację jednej z nitek syfonu o średnicy 1500 mm. Do realizacji zadania zastosowano bezwykopową technologię CIPP, która polega na utworzeniu w odnawianej rurze nowego przewodu, powstałego z nasączonego żywicą rękawa, poddanego procesowi utwardzania (rękaw przylega do przewodu, do którego jest wprowadzony). Utwardzanie to może być przeprowadzone za pomocą wygrzewania wodą lub parą wodną, ale coraz częściej w procesie tym wykorzystuje się także promieniowanie UV. Do renowacji kanału pod Wisłą wykorzystano właśnie łańcuchy świetlne z lampami emitującymi promieniowanie ultrafioletowe.

Wykładzinę użytą do renowacji wyprodukowała niemiecka firma. Jej transport do Krakowa z niemieckiego Landau trwał dwie doby. Do przeprowadzenia renowacji na placu budowy zaangażowano w sumie 15 osób. Właściwy proces utwardzania trwał 23 godziny, a sam rękaw – o grubości ścianki 21 mm i wadze 48 ton – wprowadzany był do kanału przez około 4 godziny.

Wartość projektu pn. „Renowacja syfonu pod Wisłą w Krakowie”, zakładającego renowację dwóch nitek syfonu o średnicy 1500 mm i jednej o średnicy 1200 mm, to blisko 5,5 mln zł netto.

źródło: krakow.naszemiasto.pl